Ebeveynlik Yolculuğu

Ebeveynlik uzun bir yol. Bazen koşmak gerektiğini bazen de aheste bir yürüyüş gerektiğini söylüyorlar. 

Bebeğimizin yaşamının ilk yıllarındaki koştur koştur olan deneyimleri ilerideki yıllardaki duygu ve davranış şekilleri üzerinde derin ve kalıcı etkileri olacağı için her adımımızı dikkatli atmalıyız. Berru'nun bizi çok zorladığını düşünürsek sakin kalabilmeyi ve kendimizi tekrar tekrar motive etmeyi öğrenmeye çalışıyoruz. Nasıl mı, Zeynep'le bol bol konuşarak, dinlenme vakitlerimizi başka etkinliklerle doldurmayarak, ev işlerini öncelik sıramızda öne koymayarak ve en önemlisi karşılıklı anlayışla.
Hareketli bir hayattan sonra belki saat akşam sekizde uyumak kulağa monotonlaşmak gibi gelse de öyle değil çünkü farklı bir hayatımız var çekirdek ailemizle. Farklı bir yaşam tarzı oturtmaya calışırken muhakkak ki bazı eski alışkanlıklardan taviz veriyorsunuz. Onların yerini başka aktiviteler dolduruyor.

Bebeklerin aşırı bağlılıkları ve bilgisizlikleri nedeniyle kırılgan ve kolayca incinebilir olduğunu unutmamak gerekir. Çünkü çok naiftir bebekler. İlk deneyimlerinde ona vereceğimiz zararların telafisi yok bu yüzden. Tabii ki en mükemmel ailelerde bile zaman zaman stres, kaygı veya problemler olacak bunlar olağan, hayatın içinde. Ama ilk yıllarda acı verici deneyimler hem olumsuz duygulara hem de yeme problemlerine, cinsel işlev bozukluklarına,bağımlılıklara,uykusuzluğa, kendine zarar verici davranışlara, hiperaktiviteye,depresyona,ilişki sorunlarına, güvensiz bağlanmaya, şiddet içeren davranışlara neden olabilir.

Ebeveynlik uzun bir yol, yol boyunca sapmalara aman ha, dikkat etmek gerekir! Bu sapmalar ebeveynlerin üstüne çok fazla yük ve sorumluluk düştüğünde olabilir. Yol boyunca nefes alabileceğiniz molalar kesinlikle olmalı. Dönüp bakmalı ardına ki az gittim,uz gittim;dere tepe düz gittim; bir de bakmışım ki bir arpa boyu yol gittim, dememek için. Ve önümüzü görmek için nefeslenmek gerekir.